قال النبی

عَن جَابِرُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ، أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: " أُعْطِيتُ خَمْسًا لَمْ يُعْطَهُنَّ أَحَدٌ قَبْلِي: نُصِرْتُ بِالرُّعْبِ مَسِيرَةَ شَهْرٍ، وَجُعِلَتْ لِي الأَرْضُ مَسْجِدًا وَطَهُورًا، فَأَيُّمَا رَجُلٍ مِنْ أُمَّتِي أَدْرَكَتْهُ الصَّلاَةُ فَلْيُصَلِّ، وَأُحِلَّتْ لِي المَغَانِمُ وَلَمْ تَحِلَّ لِأَحَدٍ قَبْلِي، وَأُعْطِيتُ الشَّفَاعَةَ، وَكَانَ النَّبِيُّ يُبْعَثُ إِلَى قَوْمِهِ خَاصَّةً وَبُعِثْتُ إِلَى النَّاسِ عَامَّةً "

جابر بن عبدالله رضي الله عنهما روايت مي كند كه نبي اكرم  فرمود: پنج چيز به من عطا شده است كه قبل از من، به هيچ پيامبري عطا نشده ‏است:

1 ـ  از مسافت يك ماه، دشمنانم دچار ترس و وحشت ميشوند.

2 ـ زمين براي من محل عبادت و پاك قرار داده شده است. بنابر اين، هر كجا وقت نماز فرارسيد، امت من مي توانند همانجا (اگر آب نبود، تيمم نمايند) و ‏نماز بخوانند.

3 ـ مال غنیمت براي من حلال شده است در حالی كه قبل از من، برای هيچ پيامبری، حلال نبوده است.

4 ـ حق شفاعت به من عنايت شده است.

5 ـ هر پيامبري فقط براي  قوم خودش فرستاده شده است در حالي كه من براي تمام مردم دنيا مبعوث شده ام.

منابع:

صحیح بخاری ۳۳۵

صحیح مسلم ۵۲۱